Birleşik Krallıkta ilk Kyu Sınavı Tecrübesi

 Merhaba arkadaşlar,

Birleşik Krallık a geleli 3 yılı geçti, bu süreç içerisinde ilk iki buçuk yılımı Liverpool Kendo Kulübünde geçirdim. Profesyonel çalışma hayatımdaki küçük değişiklik ile birlikte işim ile birlikte dojom da değişmek zorunda kaldı.

Şimdi kendi kendinize soruyorsunuzdur "Dojo değiştirmek bu kadar kolay mı?" diye  :)

Aslına bakarsanız cevap çok basit : EVET !

Hayata dair her şey de olduğu gibi Kendo da zaman içerisinde eviriliyor ve zamana uygun hale geliyor.

Benim başladığım dönem ile bugün yapılan Kendo arasında ( benim açımdan ) büyük farklılıklar var. Ve burada tanıştığım "Veteran" olarak isimlendireceğiz büyüklerimin çoğu Kendo yu 40+ yıldır yaptıklarını söylüyorlar ve günümüzde ne kadar çok şeyin değiştiğine şaşırıyorlar.

Ben Kendo ya başladığımda Türkiye de topu topu iki kulüp vardı ve her ikisi de İstanbul da yer alıyordu. Her iki kulüp içerisinde aşılanan en önemli nokta "Kulüp bir ailedir ve ailenizi değiştiremezsiniz" idi. Bu her ne kadar bağıra bağıra söylenmese de gene de alttan alttan verilen bir mesajdı. Doğrusu bende buna çok inandım maalesef.

Zaman içerisinde gördüm ki, bunu artık sesli ve net söyleyen , öğrenci kaybetme korkusu yaşayan kulüplerde çıktı ortaya ama öğrenciyi neden kaybedebilirim diye düşünmediklerinden gene öğrenci suçlu oldu ... hahahahahahahah ... pardon sesli güldüm.

Ancak zaman içerisinde anlıyorsunuz ki, Kendo çalıştığınız yer size bir şey veremiyorsa orada durmak hem anlamsız hem de vakit kaybı oluyor.

Liverpool Kendo Kulübünde maalesef benden başka 5.Dan seviyesinde kimse bulunmuyordu. Belki bu bazılarınızın hoşuna gidebilir "Ne güzel yaa ... bir dojoya gidiyorsun herkes senden daha düşük seviyede ve el üstünde tutuluyorsun , hatta ağzının içine bakıyorlar" ... hmmm ... Ego probleminiz varsa buyurun derim :)

KendoStar şirketine geçince ister istemez antrenmanlara gitme şansım kalmadı. Çünkü firmamız başka bir şehirde bulunuyor ve çalışmalara yetişme şansınız imkansız hale geliyor. Öte yandan patronunuzun kendisine ait dojosu var ise, üstüne üstelik kendisi 6.Dan Renshi, eşi ise sizin gibi 5.Dan ise, daha da güzeli dojoda başka bir 5.Dan ın daha olması ile birlikte bir çok dışarıdan ziyaretçinin de her an geliyor oluşu çok cazip geliyor. 

Açıkcası "Preston Ken Shin Kai" kulübüne gitmekten son derece mutluyum, tekrar öğrenci gibi hissediyorum, tekrar yeni şeyler öğrendiğim için dojoya giderken heyecanlanıyorum. Herkes mutlu ve birbirine karşı çok saygılı. :)

Burada Andy ve Miyuki den sonraki eğitmen olarak görünüyorum. Açıkcası sorumluluk almaktan kaçınmıyorum ama gene de bir başkasının dojosunun düzenine ve eğitim şekline burnumu sokmakta kesinlikle istemiyorum. Bu yüzden onların tarzını öğrenmeye çabalıyorum.

Eylül ayından beri düzenli olarak katıldığım bu dojonun ilk Kyu Sınavı bugün gerçekleşti.

Daha önce bir çok farklı yöntem duymuştum ama ilk defa UK de başka bir şey ile karşılaştım. Burada dojolar öğrencilerine en fazla 2.Kyu seviyesine kadar sınav yapabiliyorlar.

1.Kyu ve üzeri ülkenin ulusal sınavları ile Birleşik Krallık Kendo Derneğinin izni ile veriliyor. Ama bir üst paragrafta belirttiğim noktanın ufak bir detayı daha mevcut.

"Level 1"  ve "Level 2" dediğimiz iki farklı grup için farklı sınav yöntemleri ve değerlendirmeleri mevcut. Örneğin , Level 1 dediğimiz kitle aslında henüz BOGU giymeyen arkadaşlarımızı kapsıyor ve onlar için uygun görülen sınav konularını gerçekleştirdikten sonra , kendilerine "6.KYU , 5.KYU veya 4.KYU" seviyelerinden uygun olanı veriliyor.

Level 2 grubunda olanlar ise BOGU giyen arkadaşlarımızdan oluşuyor ve gene onlar için uygun görülen sınavları yaptıktan sonra "3.KYU veya 2.KYU" seviyelerinden uygun olan veriliyor.

Bugün kulüpte Level 1 grubunda toplam 12 kişi , Level 2 grubunda ise 3 kişi sınava girdi. 

2 kişi 2.Kyu

1 kişi 3.Kyu

6 kişi 4.Kyu

3 kişi 5.Kyu

3 kişi ise 6.Kyu seviyelerini almayı hak kazandı.

Umarım bu sınav sonucu ile motivasyonları artmıştır ve bir sonraki çalışmaya çok daha büyük bir heves ile katılırlar. Bana göre Kendo hayatlarındaki en zor sınavı geride bıraktılar. Şimdi artık daha tecrübeli ve bilinçliler.

Bir sonraki yazımda görüşmek dileği ile :)

      

Elveda Dostum

Selamlar

Yaklaşık 10 yıl önce minik bir dost edindim. 

“NİTO”

Yalnızlığıma ortak olur, birbirimize bakarız niyeti ile hayatıma aldığım bu ufak arkadaş tanıştığımızda neredeyse 2 aylık bir bebek sayılırdı. 

Birlikte hem keyifli hem de zor günler yaşadık ama en güzeli o her zaman yanımdaydı. 

İngiltere macerasına çıkarken beni en çok zorlayan konulardan biri de geride kedilerimi bırakıyor oluşumdu. Her ne kadar güvenilir ellere bırakıyor olsanız da aklınıza takılıyor. 

Kişilik olarak çok güzel bir kediydi. Her zaman sevecen ve paylaşan bir karakteri vardı. Eve kardeşi geldiğinde ona tek tek her şeyi öğretti ve paylaştı. 

Canım bir şeye sıkılsa her zaman yanıma gelip gözlerini gözlerime dikip uzanırdı ve otururdu. Bunu çok özledim doğrusu. 

Hep bir hayal kurdum , belki sizlere saçma yada komik gelecektir ama bir gün bir evladım olursa Nito’m ile birlikte yaşayıp büyüsün istedim   Çünkü biliyordum ki, Nito’m onu benden daha çok sevip koruyacak ve hep yanında olacaktı  

Nihayetinde ise, dün güzel kedim gözlerini sonsuza kadar yumdu. Umarım onun için bir cennet vardır. Umarım huzurludur. Umarım ölmeden önce beni bir kerecik bile olsa hatırlamıştır. Umarım dostumla bir gün gene karşılaşırız. 

Elveda Nito’m